Een beetje over zeewier

Wat is zeewier?

Zeewier is een veel voorkomende term die wordt gebruikt om meercellige zeealgen te beschrijven die in onze zeeën en oceanen groeien. Deze zeeplanten zijn zeer divers en worden over het algemeen ingedeeld in drie groepen, waaronder bruine, groene en rode algen. Ongeacht de classificatie bevat zeewier aanzienlijke hoeveelheden koolhydraten, eiwitten, lipiden en vitamines, allemaal belangrijke voedingsstoffen. Zeewier is echter misschien het meest bekend om zijn hoge gehalte aan macromineralen en sporenelementen, wat tot uiting komt in het hoge asgehalte (8-45%) van zeewier in vergelijking met landplanten. Ongeacht hun classificatie zijn zeewieren ook rijk aan een aantal biologisch actieve verbindingen die gezondheidsvoordelen bieden die verder gaan dan het voldoen aan de traditionele voedingsbehoeften. Als gevolg hiervan worden zeewier en van zeewier afgeleide verbindingen momenteel geëxploiteerd als functionele ingrediënten voor zowel menselijke als diervoedertoepassingen. In totaal zijn er meer dan 10.000 soorten zeewier, verdeeld over de rode, groene en bruine groepen/phyla, en ongeveer 600 van deze soorten zijn te vinden in Ierland.

Bruin zeewier (phylum Phaeophyceae)

Voorbeelden van bruin zeewier zijn Ascophyllum nodosum, Laminaria digitata en Fucus spp. Deze omvatten kelpen en wrakken (bijvoorbeeld respectievelijk Laminaria digitata en Fucus vesiculosus). Bruinalgen hebben een aantal structurele componenten, waaronder een houvast die ervoor zorgt dat de plant aan een substraat zoals steen wordt bevestigd.

De steel is een stengelachtige structuur die dient ter ondersteuning van de bladen, de bladachtige elementen van het zeewier. De bladen hebben een groot oppervlak, wat de uitwisseling van voedingsstoffen met het omringende water en de absorptie van zonlicht voor fotosynthese vergemakkelijkt. Dit grote oppervlak is van belang omdat zeewier, in tegenstelling tot landplanten, geen vaatweefsel heeft voor het transport van voedingsstoffen. De kleur van bruin zeewier is te danken aan de aanwezigheid van een aantal pigmenten die nodig zijn voor fotosynthese, waaronder fucoxanthine, waardoor het zeewier zijn bruine uiterlijk krijgt.

Groen zeewier (phylum Chlorophyta)

Een voorbeeld van groen zeewier is de Ulva spp. die beter bekend staat als 'Zeesla'. Dit zeewier is slechts twee cellen dik, heeft een kleine hechting en zeer weinig differentiatie. Ulva lactuca is een van de ongeveer 2000 soorten groene zeewieren, is onregelmatig van vorm en lijkt qua uiterlijk op de bladgroentesla. De groene kleur van zeewieren zoals Ulva lactuca en Codium fragiel komt door de aanwezigheid van chlorofyl a en b naast andere pigmenten.

Zeesla staat ook bekend om zijn hoge gehalte aan vitamine C en immuunversterkende eigenschappen.

Rood zeewier (phylum Rhodophyta)

Bekende rode zeewieren zijn Palmaria palmata (Dillusk/Dulse), Chondrus chrispus (Iers mos) en de Porphyra spp. (Nori/Laver). Chondrus chrispus is bijvoorbeeld een relatief klein zeewier, wordt maximaal 15-20 cm lang en heeft waaiervormige takken. De kleur van rood zeewier wordt voornamelijk veroorzaakt door de aanwezigheid van de pigmenten fycoerythrine en fycocyanine, maar er zijn ook andere pigmenten zoals chlorofyl a en bèta-caroteen aanwezig. De phylum Rhodophyta heeft het grootste aantal zeewiersoorten (ongeveer 6000).

Gebruik van zeewier

Zeewier wordt traditioneel gebruikt voor de extractie van hydrocolloïden zoals alginaten uit bruin zeewier en carrageen uit rood zeewier. Deze hydrocolloïden worden gebruikt als verdikkingsmiddelen, geleermiddelen, emulgatoren en stabilisatoren in de voedingsindustrie en ook voor een aantal aanvullende toepassingen. Zeewier wordt ook gebruikt voor lichaamsverzorging en cosmetische toepassingen, omdat ze over het algemeen een rijke bron van vitamines, sporenelementen en jodium zijn. Dergelijke toepassingen omvatten zeewierbaden, shampoos, zepen en verschillende actuele crèmes. Zeewier wordt ook gebruikt als meststof (als gedroogd product of vloeibaar extract), in de geneeskunde, als ingrediënt in menselijke voeding, textiel en wordt momenteel onderzocht voor de productie van biobrandstoffen. Traditioneel worden afzonderlijke soorten bruin zeewier, zoals Ascophyllum nodosum, gebruikt als voeringrediënt voor rundvee, schapen en andere dieren. Dit gebruik was historisch gezien beperkt tot kustgebieden vanwege de moeilijkheid om de zware biomassa landinwaarts te transporteren. De afgelopen jaren is de belangstelling voor het gebruik van verschillende zeewiersoorten voor zowel menselijke voeding als diervoeding toegenomen vanwege een uitstekend voedingsprofiel en de potentiële gezondheidsvoordelen die op een milieuvriendelijke en duurzame manier kunnen worden verkregen uit een 100% natuurlijke hulpbron.

Aanbevolen verdere lectuur

Holdt SL, Kraan S (2011) Bioactieve stoffen in zeewier: functionele voedseltoepassingen en wetgeving. J Appl Phycol 23:543-597.
Morrissey J, Kraan S, Guiry MD.

Een gids voor commercieel belangrijke zeewieren aan de Ierse kust. Dublin, Bord Iascaigh Mhara/Ierse Visserijraad; 2001: 5–40.